West Highland White Terrier
West Highland White Terrier
Mały, pełen wigoru, aktywny, żwawy, wesoły, odważny, samowolny, ale serdeczny.
Głowa: Długość mózgoczaszki mierzona od guza potylicznego do oczu jest nieznacznie większa od
długości kufy. Głowa obrośnięta jest gęstym włosem, trzymana pod kątem prostym lub nieco mniejszym
do osi szyi, nie powinna być noszona, jakby była wyciągnięta do przodu. Mózgoczaszka lekko wysklepiona.
W partii czołowej winna mieć łagodny obrys. Od nasady uszu w kierunku oczu zwęża się tylko nieznacznie.
Stop zaznaczony, tworzą go wydatne łuki nadoczodołowe i lekkie wgłębienie między oczami.
Trzewioczaszka: Trufla nosowa czarna, dość duża, nie wystaje zanadto do przodu i pasuje do całości.
Kufa: zwęża się stopniowo od oczu do koniuszka nosa, nie jest zapadnięta, nie załamuje się ostro pod
oczami, gdzie ma swoją objętość. Uzębienie: szczęka i żuchwa są mocne, tej samej długości, szerokie,
gdyż kły są znacznie rozstawione, co wpływa na charakterystyczny dla rasy szelmowski wyraz. Jak na psa
tej wielkości, zęby są mocne i duże, w zgryzie nożycowym, to znaczy, że siekacze szczęki przykrywają przy
ścisłym kontakcie siekacze żuchwy i są ustawione pionowo.
Oczy szeroko rozstawione, średniej wielkości, nie powinny być okrągłe, tak ciemne, jak to tylko możliwe.
Lekko zapadnięte pod obfitymi brwiami, o żywym, inteligentnym wyrazie i przenikliwym spojrzeniu. Jasne
oczy są bardzo poważną wadą. Uszy małe, stojące o spiczastych koniuszkach. Nie mogą być zbyt
rozstawione na boki, ani zbytnio do siebie zbliżone. Pokryte są sierścią krótką i gładką (aksamitną) w
dotyku, która nie wymaga skracania. Uszy nie powinny być na szczycie porośnięte długim jak frędzle
włosem. Szerokie, o zaokrąglonych koniuszkach, duże, o grubej chrząstce, a także pokryte obfitą sierścią
uszy są wysoce niepożądane. Szyja: Wystarczająco długa, by unosić w prawidłowy sposób głowę,
muskularna, stopniowo rozszerza się u nasady i wtapia w skośnie ułożone łopatki. Tułów: Zwarty. Grzbiet
prosty. Lędźwie szerokie i silne. Klatka piersiowa jest głęboka, żebra dobrze wysklepione w swej górnej
części, stają się odrobinę spłaszczone na bokach. Tylne żebra (rzekome) są długie, a odległość między
ostatnimi z nich a biodrami (słabizna) jest krótka. Nie wpływa to na swobodę ruchu. Ogon: Długości 12,5-
15,0 cm, porośnięty twardą sierścią, bez frędzli, tak prosty, jak to tylko możliwe, trzymany pionowo do
góry, nie może być zakręcony nad grzbietem. Długi ogon jest wadliwy, a w żadnym wypadku nie może być
skrócony.
Kończyny: Kończyny przednie krótkie i muskularne, proste, porośnięte sierścią krótką, szorstką i gęstą.
Łopatki skośnie ustawione, szerokie, ściśle przylegające do klatki piersiowej. Staw ramienny (barkowy) jest
wyraźnie wysunięty ku przodowi (wydatne przedpiersie). Łokcie tak ustawione, by umożliwić swobodny
ruch kończyn przednich, poruszają się równolegle do osi tułowia. Kończyny tylne oglądane z góry
muskularne i szerokie, w całości krótkie o silnych ścięgnach. Uda silnie umięśnione, niezbyt szeroko
rozstawione. Stawy skokowo należycie kątowane i dobrze ustawione pod tułowiem. Gdy pies stoi lub
porusza się, pięty znajdują się dość blisko siebie. Stawy skokowe spionowane lub słabe są poważną
wadą. Łapy kończyn przednich są większe od łap kończyn tylnych. Okrągłe, proporcjonalnej wielkości,
mocne o grubych opuszkach. Łapy porasta twarda, krótka sierść. Opuszki i pazury powinny być czarne.
Ruch: Powinien być wydajny i swobodny, a kończyny poczynając od łopatek stawiane prosto do przodu.
Tylne kończyny są elastyczne w stawach skokowych oraz kolanowych i dynamicznie podążają za
przednimi. Stawy skokowe kierują się pod tułów, by nadać impuls (wypchnięcie). Sztywne chody i krowia
postawa są wysoce niepożądane.
Pokrywa włosowa: Włos dwojakiego rodzaju. Okrywowy ma ok. 5 cm długości, jest twardy, bez śladu
lokowatości. Podszerstek jest krótki, miękki i gęsty. Umaszczenie białe. Wzrost: Wysokość w kłębie ok. 28
cm.
w oparciu również o: https://pl.wikipedia.org/wiki/West_Highland_white_terrier
