Berneński Pies Pasterski
Długowłosy , trójbarwny, bardziej niż średniej wielkości, mocny i ruchliwy o mocnych
kończynach, harmonijny i proporcjonalnie zbudowany. Pewny, uważny, czujny i odważny,
jednocześnie łagodny i oddany w stosunku do opiekunów, pewny siebie i łagodny w stosunku
nieznajomych, ale nie zawsze średni temperament, stosunkowo łatwy do prowadzenia.
Budowa
Głowa powinna być mocna i proporcjonalna do całej budowy, czaszka: z profilu i od przodu jest
lekko wypukła, słabo zaznaczona bruzda czołowa, stop dość wyraźnie, ale niezbyt mocno
zaznaczony, nos: czarny, kufa mocna, średniej długości, grzbiet nosa prosty, uzębienie pełne,
zgryz nożycowy. Zgryz cęgowy dopuszczalny. Oczy ciemnobrązowe, o kształcie migdałów,
dobrze przylegające powieki, osadzone niezbyt głęboko, ani nie uwypuklone. Uszy powinny być
średniej wielkości, trójkątne, wysoko osadzone i lekko zaokrąglone na końcach, szyja mocna,
muskularna i średniej długości. Kończyny proste i równoległe. Klatka piersiowa szeroka i
głęboka, grzbiet mocny i prosty. Sierść- długa, błyszcząca, prosta lub lekko falista.
Umaszczenie: kruczoczarna maść główna z mocnym podpalaniem na policzkach, nad oczami, na wszystkich czterech kończynach i na klatce piersiowej, z białymi znaczeniami rozmieszczonymi w
następujący sposób: biały, symetryczny rysunek na głowie, biała rozszerzająca się w kierunku
nosa strzałka. Strzałka na czole nie powinna zachodzić na brązowe plamy nad oczami, a białe
znaczenie na kufie powinno sięgać najwyżej do kącików warg , – białe, umiarkowanie szerokie
znaczenie przechodzące z podgardla na klatkę piersiową, wskazane białe łapy, biały koniec
ogona, możliwa mała, biała plama na karku, mała , biała plama przy odbycie.
Wysokość w kłębie: psy 64 – 70 cm, a suki 58 – 66 cm.